Doorgaan naar hoofdcontent

Wonderlijk leven

Juweeltjes en speldenprikken uit het dagelijks leven.

Zoeken in deze blog

Posts uit juli, 2020 tonen

Posts

De wereld op tafel

op juli 19, 2020

Kinderen Reizen

+

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Hoog springen

op juli 14, 2020

+

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Stadse plattelander

op juli 03, 2020

+

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Roos

Profiel bezoeken

Meest bekeken

Het eerste exemplaar is binnen!

Met een plof viel hij op de deurmat. Het allereerste exemplaar van mijn boek. De bekende woorden, talloze keren herlezen en herschreven; Er zit een kaft omheen. Ik heb me zo vaak afgevraagd hoe het zou zijn om mijn boek in handen te hebben. En nu is het er. Ik ben er stil van. Een boek schrijven. Hoe dan? Ik gaf mezelf een schooljaar om het te proberen, van september tot de zomervakantie, daarna moest het verhaal er in principe liggen. De periode tot kerst was het moeilijkst. Toen moest het verhaal vorm krijgen. Het was zoeken, soms kwam ik niet verder, twijfelde of ik überhaupt zinvol bezig was. Maar ik had mezelf een jaar gegeven en dat zou ik gebruiken. Dus stapte ik op de fiets voor wat frisse lucht en ineens wist ik hoe het verder moest. Maar al die maanden bleef het vrij onduidelijk of het iets zou worden. Ging het verhaal ergens naar toe, of was ik mijn tijd aan het verdoen? Het creatieve proces bleef zo ongrijpbaar. In de kerstvakantie veranderde dat. Toen kon ik de grote lijn

Je sprong uit een vliegtuig en dus...

Ik ga een boek schrijven, ooit, dat dacht ik al op de basisschool. Maar eerst ga ik reizen. En als ik dan veel gereisd heb, kan ik boeken schrijven. Maar ja, wat ga je dan schrijven over die reizen? ‘Ik sprong uit een vliegtuig en kwam netjes weer op de grond?’ Lijkt me niet. Een boodschap is wat ik nodig heb, dacht ik toen. Iets dat mijn verhaal betekenis geeft. Maar waar haal je die boodschap vandaan? Een soort lees-je-bijbel-bid-elke-dag-boek? Toen zei iemand: 'Bouw alsjeblieft geen verhaal om een boodschap heen. Schrijf het verhaal dat jij wilt schrijven, een verhaal waar jij niet over uitgedacht raakt, waarvan je wilt weten hoe het afloopt. Een verhaal dat je zelf graag wilt lezen. En die boodschap? Nou, die volgt vanzelf tussen de regels door.' Ik ben gaan schrijven, elke dag. Het verhaal groeide, de personages werden zo echt. Binnenkort komt 'Hier met dat dagboek!' uit. Een verhaal over een erfenis uit de oorlog. Een verhaal dat ik zelf graag wilde lezen met mijn

Aftellen naar kerst met kinderen

25 pakjes in een mandje, inmiddels 22. Sinterklaas is het land nog niet uit. Toch staat er bij ons al een boom. En een mand vol pakjes. Advent; tijd van verwachting, van een groeiend aantal lichtjes in en rond de huizen. Elke dag lezen we een stukje uit 'Pak het grootste geschenk maar uit' van Ann Voskamp. Elke dag mag iemand een pakje uit het mandje halen. Elke dag een nieuw ornament in de boom Tot we uiteindelijk een boom van Jesse hebben. Een stamboom van Jezus. De afgelopen jaren gebruikten wij een andere adventkalender, geschikt voor jongere kinderen. Terug lezen? Klik dan hier.

Elly en Rikkert

Toen ik een basisschoolmeisje was, ben ik eens met mijn moeder naar een concert geweest van Elly en Rikkert in de kerk van Oosteinde. Op een bepaald moment hielden we allemaal elkaars handen vast om samen een lied te zingen. Wat we zongen weet ik niet meer. Maar dat handen vasthouden was nieuw voor mij. Ik kende de vrouw die links van me zat niet maar we waren verbonden en dat maakte indruk. Mijn moeder stond daar wat anders in. De kerkmuren waren destijds nog vrij hoog. Terugkijkend een moment waarop je als moeder beperkt invloed hebt want van alles wat er die avond gebeurde herinner ik me nog dat moment èn het rode hoedje van Elly. Het is nu vele jaren later. Er is veel veranderd. Maar Elly en Rikkert treden nog steeds op. Wij hadden in mijn jeugd een cassettebandje dat ik volledig grijs gedraaid heb en een bruin boekje met bladmuziek. Sommige liedjes hebben veel voor mij betekend. Ik zong ze in gedachten als ik ’s avonds niet kon slapen. Bij het opgroeien raakten Elly en Ri

Archief

2023 2
- juli 1
- juni 1

2022 5
- september 2
- juli 1
- mei 1
- januari 1
2021 17
- december 3
- oktober 2
- juni 1
- mei 2
- april 4
- maart 3
- februari 1
- januari 1
2020 24
2019 20
- december 1
- november 1
- oktober 3
- september 1
- augustus 1
- juli 2
- juni 3
- mei 2
- maart 2
- februari 2
- januari 2
2018 12
- december 1
- september 1
- augustus 1
- juli 1
- juni 4
- mei 1
- april 1
- januari 2
2017 12
- december 1
- november 2
- oktober 1
- september 1
- augustus 1
- juli 2
- juni 1
- mei 2
- april 1
2016 10
- november 1
- oktober 1
- september 1
- augustus 1
- juli 1
- juni 1
- mei 1
- maart 2
- februari 1
2015 1
- januari 1
2014 5
2013 18
- december 2
- november 2
- augustus 2
- juli 2
- juni 1
- mei 1
- april 4
- februari 2
- januari 2
2012 11
- december 2
- oktober 1
- september 1
- augustus 1
- juni 1
- mei 1
- april 3
- maart 1
2011 35
- december 2
- november 6
- oktober 6
- september 2
- augustus 5
- juli 2
- juni 1
- mei 3
- april 1
- maart 4
- januari 3
2010 23
- december 2
- november 3
- oktober 5
- september 4
- augustus 2
- juli 3
- juni 3
- april 1

Meer tonen Minder tonen

Labels

beleving
Reizen
geloof
ouderschap
Kinderen
trouwen
cultuur
mensen
Communicatie
Ontwikkeling

zwanger
Rentmeesterschap
fietsen
opvoeding
tuinieren
gedichten
stijl
Dieren
werk
geschiedenis
politiek
schrijven
home made

Meer tonen Minder tonen

Misbruik rapporteren

Mogelijk gemaakt door Blogger