Er zijn veel makers op de wereld. Maar er zijn nog meer mensen die zoeken naar een kans om te creëren. In Los Angeles schijnen veel caissières, serveersters en sportinstructeurs te werken die wachten op hun doorbraak op het witte doek. Ze geven alles op voor een droom die slechts weinigen gegeven is. Je kunt er bewondering voor hebben maar het kan ook zo troosteloos lijken.
Op een heel ander vlak kunnen wetenschappers jaren aan een medicijn werken zonder te weten of zíj de gouden combinatie vinden. Dan zijn er nog schilders, singer/songwriters, kunstenaars met een grote passie. Wanneer passeer je het hobbystation en wordt het professioneel? Is geld de maatstaf? Hoe ver ga je daarin? Waar ligt de grens tussen gedrevenheid en waanzin?
Het afgelopen schooljaar heb ik gewerkt aan een kinderboek. Ik ben erin gedoken met een duidelijk doel voor ogen: Voor de zomervakantie moet het klaar zijn. Het is lang geleden dat ik ergens zo warm voor liep. Het werd een passie, eigenlijk had ik nergens anders tijd voor. Ook als ik niet schreef, was ik in gedachten met het verhaal bezig.
Vaak waren er twijfels: Er is op alle terreinen sprake van een personeelstekort en ik schrijf? Voor wie? Voor mijn plezier? Kan ik me niet nuttiger maken? Maar dan besloot ik: Geef me dit jaar. Gun me deze kans om iets te proberen. Als het niets wordt, kan ik me daarna vast ook nog wel anders nuttig maken. En door ging ik.
Het verhaal is af zoals gepland. Wat nu? Een redacteur zoeken? Een illustrator vinden? Het boek zelf uitgeven of het manuscript op goed geluk naar een uitgever sturen? Hoe ver zal ik gaan? Heel ver? Of blijft het een hobby? Het is hoe dan ook een project waar ik van genoten heb, een project dat me verrast heeft: Ik heb een echt verhaal geschreven.
Als klusjesman ben je maar gezegend. Zijn werk smaakt altijd naar meer. Dingen maken en doen waar oprecht vraag naar is; bestaat er iets beters? Ik denk dat het een basisbehoefte is. Toch denk ik dat er ook behoefte is aan kunstenaars, musici en schrijvers. Zelfs als ze er hobbymatig mee bezig zijn. Schoonheid opent harten, geeft lucht aan je ziel. Je kunt er geen prijskaartje op plakken. Toch is het een verrijking, al was het alleen maar voor de maker.
Reacties
Een reactie posten