Bij natuurgebieden vind je vaak een grondwatermeter. Je kunt erop aflezen of het grondwaterpeil op niveau is. Als je erop kijkt ziet het er altijd beroerd uit. De rest van de route loop je met de last van het grondwaterpeil op je schouders. Wat je er als wandelaar aan kunt doen? Weinig. Ja, je kunt bidden om regen. Maar hou dat liever voor je want gebed om regen, daar maak je geen vrienden mee.
Of toch?
Onze heg heeft er nog nooit zo florissant bij gestaan. Elk jaar vraag ik me af welke haagplanten het overleven. Dit jaar kun je aan de blaadjes zíen dat het een rode beuk is. Hij glimt gewoon. Van de regen inderdaad. Mag ik gewoon eens zeggen dat ik eigenlijk wel content ben met dit seizoen? Blij met de grijze luchten. Blij met de vochtigheid. Oprecht. We gaan vast nog van de zon genieten deze zomer. Maar nu is dit goed.
Beetje raar misschien?
Vorig jaar hadden we een fabuleus voorjaar. Ik heb ervan genoten maar de berichten over het grondwaterpeil waren zorgelijk. Volgens experts moest het de afgelopen herfst echt maanden regenen voordat het grondwaterpeil weer op niveau zou komen. Maar zoveel regen kwam er niet. We reden langs een weilandje waar in plaats van grazende koeien, kleine kangoeroes rondsprongen. Met een weinig fantasie zag ik Nederland al in een grootschalige woestijn veranderen.
Best fijn dus die regen?
Lijkt me wel. En dan valt je oog toevallig op een pieterpeuterig berichtje in de krant: Het grondwaterpeil is weer op peil. Het is op peil mensen! Waarom hangt niemand de vlag uit? Waarom de zorgen om ons grondwater zo groot uitmeten om nauwelijks te vermelden dat het weer is opgelost. We houden onze natie liever bezorgd en mopperig? Ik begrijp dat soms niet.
Hoe erg is die regen nu helemaal?
Je regent een keer nat maar hoe erg is dat? Het wordt pas erg als je niet meer droog kunt worden. Dat heb ik nog niet meegemaakt maar het lijkt me vervelend. Daarom deze tip: Koop goede regenlaarzen. Bij echte wateroverlast is het belangrijk droge voeten te houden. Ik las dat natte voeten echt een gevaar vormen in zo’n geval. Niet aan de orde nu maar ik geef hem toch maar mee.
Goed, wat zeg ik tegen de klagers?
Tja, als het mensen zijn die opmerken dat hun Hortensias te nat zijn; Volgens mijn echtgenoot zijn er toch meer dan genoeg Hortensias in ons land. (Hij is geen fan.) Voor mensen die graag buiten zitten, geldt de Groninger wijsheid: ’t Is nait aal doage kovvie mit kouke. En speciaal voor de mensen die een bui van veraf kunnen voorspellen en zich bizar veel moeite getroosten om daar vooral niets van te hoeven merken: Hen zet je het beste een poosje buiten want ze staan op het punt om te verpieteren.
Lees ook:
Het humeur van de tramchauffeur
Reacties
Een reactie posten