Japan is een van de landen die we van plan zijn aan te doen op onze wereldreis. Ik heb in mijn leven slechts één Japanse dame ontmoet, Nyoko. Ze was getrouwd met collega Steve, een Australiër. Nyoko liep je niet zomaar voorbij. Ze viel op door haar bijzondere stijl en wellevendheid. Eén en al gratie. Ze genoot enorm van de Nederlandse bloemen. In Japan onbetaalbaar maar hier kocht ze elke week een verse bos.
Echtgenoot Steve genoot minder van Nederland. Elke ochtend als hij op kantoor kwam, moest hij eerst zijn frustratie kwijt over één of ander Nederlands fenomeen. ‘Ik snap niet waarom ze de ramen open zetten in de tram! Het tocht verschrikkelijk. Waarom doen ze dat in Nederland?’ ‘Zucht, ik weet het niet Steve. Vervelend hoor’. Expats hebben het recht af en toe te klagen over het land waar ze terecht zijn gekomen. Het valt tenslotte niet mee naar een ander land te verhuizen. Maar het kan vermoeidend zijn voor de toehoorder.
Op een dag zat ik met Steve en Nyoko in de auto. Steve begon zijn dagelijkse klaagzang. Toen hij uitgesproken was, klonk onverwachts de zachte stem van Nyoko. In het Japans sprak ze hem toe. Steve luisterde. Toen ze uitgesproken was zei Steve tot mijn verrassing een aantal zeer aardige dingen over Nederland. Het was duidelijk dat Nyoko hem wat beleefdheid bij had gebracht. Ik bedankte hem, deed net of ik niets in de gaten had maar vond het erg grappig.
Het voorval staat in contrast met wat ik inmiddels over Japan heb gelezen. Als ik op de boeken af moet gaan, vergaat me bijna de lust het land te bezoeken. Japanners schuwen buitenlanders, ze zijn religieus maar dit zorgt niet voor omzien naar elkaar, extreme tv-programma’s, kamikaze piloten uit de tweede wereld oorlog worden er nog steeds geëerd, het land kampt met jongeren die zich jarenlang opsluiten in hun kamer (schijnt een serieus probleem te zijn). Is er iets in het land waaraan ik kan relateren? Waarom willen we eigenlijk naar Japan?
Gisteren las ik echter iets grappigs dat me aansprak. Japanners hebben veel aandacht voor hygiëne. Bij binnenkomst doe je de schoenen uit op een speciale mat. Daarna stap je op een verhoging. Het is hierbij belangrijk dat je sokken de mat niet raken, anders neem je alsnog de bacteriën mee het huis in. Vervolgens stap je in huisslippers. Daar kun je het hele huis mee doorlopen behalve het toilet. Bij het toilet staan ‘toiletslippers’. Vergeet na het toiletbezoek niet je slippers om te wisselen want het is gênant als je met de toiletslippers door het huis banjert. De gastvrouw zal er echter niets van zeggen want ze wil niet dat je je ongemakkelijk voelt.
De precisie; met zorg dingen doen; alles om te voorkomen dat je een ander voor het hoofd stoot; bescheidenheid wordt meer gewaardeerd dan assertiviteit: Dat spreekt me aan. Hoewel ik me waarschijnlijk erg lomp zou voelen als ik aan deze maatstaven moest voldoen. Het deed me in elk geval denken aan Nyoko Ik weet niet of zij representatief is voor Japanse dames. Wel hoop ik dat al die gekke verhalen die wij hier horen over Japan, ook in Japan uitzonderingen zijn. Man bij hond-nieuws verkoopt ten slotte. Laten we het land toch maar gaan bekijken. De boeken over Japan laat ik echter eerst maar voor wat ze zijn.
Reacties
Een reactie posten