Het paradijs vind je nooit op de plaats waar je het verwacht. Je stuit er onverwachts op. En je hoeft er niet voor op reis te gaan. Ineens is het daar: Een gevoel van geluk; Wauw, dit is subliem! Een plek bezoeken omdat het als paradijs in de markt gezet wordt, is vragen om teleurstellingen. Neem een bestemming als Frans Polynesie. Als je de websites en reisboeken mag geloven, is het een paradijsje. Het ziet er zo onwerkelijk mooi uit, dat de realiteit eigenlijk alleen nog maar kan tegen vallen. Dat blijkt uit reacties die bezoekers achterlaten op toeristische websites.
Je verwachtte luilekkerland maar blijkt aan te komen in een drukke stad. Uren wachten op een bus die niet komt. Het is warm, je hebt dorst maar kunt niet even wat te drinken halen; Stel dat de bus net dan komt? Eindelijk aangekomen bij de accommodatie, blijken er vreemdsoortige insecten te huizen (ja, ze prikken) en heeft het bed betere tijden gekend. Goed, de zee is blauw maar er huizen nare kwallen dus je blijft liever op het strand. Het zand is weliswaar wit maar pas op voor de krabben. Dan realiseer je je hoe lang je hebt gereisd en hoeveel je hebt betaald om in dit oord te mogen verblijven. Weg paradijs; Hallo teleurstelling! Was liever thuis gebleven. Comfortabel geïnstalleerd op de bank, dromend met het reisboek op schoot.
Toch spreekt Tahiti tot de verbeelding. Een aantal jaren geleden ontmoette ik in Avignon een familie uit Papeete. Ze vertelden hoe anders het leven op Tahiti was. Naar de kerk gaan was er echt een gebeurtenis! Familieverhoudingen zijn er heel anders dan in Europa en werk heeft een heel andere functie dan bij ons. Waarom doen jullie in Europa zo gewichtig over werk als levensvervulling? Sinds de zondeval is werk eerder zwaar dan leuk. Werk is gewoon geld verdienen voor je dagelijks brood. Daar hoef je toch niet ingewikkeld over te doen? Sinds Avignon heb ik er altijd een keer willen kijken en het lijkt erop dat dit gaat gebeuren.
Inmiddels hebben we er e.a. over gelezen. In Tahiti is het paradijs te koop. Zo kun je er een nacht op een onbewoond eiland doorbrengen voor het luttele bedrag van € 10.000. Ik ga ervan uit dat het eiland voor deze prijs wel bebouwd is. Een onbewoond eiland trekt me niet zo. Stel dat je hut in vlammen op gaat, dan is het gewoon fijn als de brandweer aan komt rijden. Hier staat tegenover dat je op een verlaten eiland weinig kans hebt op tasjesdieven.
Wij gaan nog even verder met oriënteren. Paradijs of geen paradijs: ik wil het met eigen ogen zien.
Reacties
Een reactie posten