Zoet-zuur

Als achttienjarige heb ik een zomer op een Frans kasteeltje gewerkt in een slaperig dorpje onder Nantes. Het enige dat de rust op zaterdag verstoorde waren de luid toeterende auto’s die naar het stadhuis reden. Bij navraag bleken het bruidsparen op weg naar het ja-woord. Die arme Fransen, ze krijgen geen vrij voor hun huwelijk en moeten van nood op zaterdag trouwen. Ik weet nog dat ik mezelf gelukkig prees in Nederland te wonen. Daar is het vanzelfsprekend dat je vrij krijgt voor je bruiloft. Later bleek dat het ook in andere landen allerminst gebruikelijk is vrij te krijgen voor je trouwdag. Weer was ik innig tevreden met mijn nationaliteit. Goed geregeld bij ons.

Onze bruiloft komt dichterbij. Sam hoorde deze week dat hij maar liefst vier vrije dagen krijgt. Kijk, dat bedoel ik. Nee, hij is geen ambtenaar. Ik ben dat wel (ik voel de grapjes al aankomen). U wilt nu vast weten hoeveel vrije dagen ik krijg voor mijn bruiloft. Nou, geen. Geen? Nee, geen enkele vrije dag. Je trouwt weliswaar voor de overheid maar het is geen reden voor een vrije dag. Zelfs geen halve. Voor stemmen krijg je vrij; voor de tandarts krijg je vrij; voor de bruiloft  van je broer krijg je vrij. Zoiets triviaals als het ja-woord geven doe je maar in je eigen tijd.

Het is tijd om jarenlang gekoesterde verwachtingen bij te schaven. Ontgoocheling is misschien het enige woord dat hierbij past. Wat een bittere pil.  Kom bij mij nooit meer met verhalen over ambtenaren die op rozen leven want echt, het is bikkelen. Ik ben toch een beetje teleurgesteld in mijn vaderland.

Gelukkig was er bij thuiskomst taart. Bruidstaart. We waren al eens bij een bakker geweest om bruidstaart te proeven. Maar met taart kun je niet zorgvuldig genoeg zijn. Daarom hebben we nog een bakker benaderd. Deze pakte groots uit. Sam kwam thuis met maar liefst drie verschillende taartjes. Ze zagen er stuk voor stuk prachtig uit. Vreugde alom! Wij zitten voor het weekend goed. Het eerste plakje hebben we als toetje genuttigd. Smaakte heerlijk. Onze bakker heeft een order en ik heb weer een wat zoetere smaak in de mond.

Ik weet nog niet of ik erbij ben op onze trouwdag, moet nog vrij krijgen.