Tijdens een bijeenkomst ontmoet ik een een pittige dame. Weinig scholing gehad maar pienter genoeg. Een echte Rotterdamse van het type 'geen woorden maar daden'. Nu ben ik nog weinig Rotterdammers tegengekomen die om woorden verlegen zaten. Zij ook niet. Een echte spraakwaterval.
We zitten in de trein naar huis. Het ene onderwerp na het andere brengt ze ter sprake. '... de relatie was volledig verstoord' '... het heeft zijn carrière de das omgedaan' '... was in elkaar geslagen'. Heftige onderwerpen wisselen elkaar af in het tempo van:'Lekker weertje hè!' 'Ja, dacht dat het zou regenen maar 't valt mee'. 'Inderdaad.' Nieuw onderwerp.
Hoe serieus moet ik hierop reageren? Voordat ik grip heb gekregen op het onderwerp heeft ze al iets nieuws te pakken. Veel input heeft ze niet nodig. Haar stem is helder en de coupé kan meegenieten. Naast mij hoor ik iemand zachtjes lachen. Het is ook zoveel drama bij elkaar dat het bijna grappig wordt. Ik wil niet lachen en haar tekort doen. Onder haar strijdvaardige uiterlijk klopt een warm hart. Zoals ze praat over een gehandicapte jongen die ze helpt op een manege.
We zitten een half uur in de trein en ik heb in die tijd heel veel over haar gehoord. Ze lijkt alles te hebben meegemaakt en praat erover op vanzelfsprekende toon. Getrouwd. Gescheiden. Bijstand. Conflicten. Depressie. Ze is geen slachtoffer en beklaagt zich geen moment. Ze praat nuchter en aards. Concluderend. Zonder verbazing of spijt. 'Soms ga je door een dal.'
In de loopweg noemt ze dat ze volgend jaar misschien wel in Nigeria zit. Ik krijg een beklemd gevoel. Ze lijkt niet veel meer over Nigeria te weten dan ik. Weinig kans dat ik volgend jaar in Nigeria zit. Mijn hart gaat naar haar uit. Pas toch op! denk ik. Het is zo iemand die van alles meemaakt door er lukraak in te stappen. Dit wekt bij mij bewondering op. Het is een overlever maar ook iemand die er niet zonder kleerscheuren uit komt. Maar wie wel? Ook als je overal tien keer over nadenkt is dat geen garantie voor een zorgeloos leven.
Ja, ik heb respect voor haar mentaliteit en aanpassingsvermogen. Daar gaat veel kracht vanuit. Ondanks alles is ze een gezegend mens. Ik voel genegenheid maar ook bevreemding omdat ik het ergens niet kan volgen.
Reacties
Een reactie posten