Elk jaar dat de vastenperiode begint, denk ik aan onze
voormalige buurvrouw. Afkomstig uit Curaçao en overtuigd Katholiek. Ze nam de
vastenperiode als enige in haar gezin erg serieus. Elke dag stond ze uitgebreid
te koken voor de overige familieleden terwijl ze zelf vastte. Ik had oprecht met
haar te doen maar bewonderde haar ook. Ik ben niet opgegroeid met een
vastentijd maar ben er de laatste jaren wel bewuster mee bezig. Vasten spreekt
me aan maar op de een of andere manier helpt het mij niet om in een
contemplatieve stemming te komen. Integendeel: Ik ben de hele tijd bezig met
mijn eigen doorzettingsvermogen. (Goed bezig. Goed bezig. Nog steeds goed
bezig. Moe van mezelf.)
Ik was al een tijdje bezig met de vraag hoe we als gezin aandacht
kunnen besteden aan de 40 dagen voor Pasen. Ideeën genoeg op het wereldwijde
web. Uiteindelijk heb ik
een aantal dingen bij elkaar gesprokkeld. We lezen aan tafel het boekje ‘40
dagen/40 vragen’ van het Nederlands Bijbelgenootschap. Nu ben ik bezig om bij
elke dagtekst een plaatje te maken dat de kinderen onder ons doorzichtige tafelzeil
kunnen leggen. Tegen de tijd dat het Pasen is, liggen er als het goed is 40
plaatjes op tafel die stuk voor stuk iets zeggen over de aanloop naar dit bijzondere
feest.
Pasen voelt elk jaar weer als een enorme opluchting: Het
is gelukt! Jezus heeft het gedaan! Hij heeft ons bevrijd! De belangrijkste taak
die ooit op iemands schouders lag, is volbracht. Daarom vind ik het mooi om in
de aanloop naar Pasen tot inkeer te komen en stil te staan bij die spanning en het
lijden van onze Heer. Vasten vind ik vooralsnog niet handig maar sober inkopen
spreekt me wel aan. Je mist wel degelijk iets, maar zonder hierdoor geobsedeerd
te raken. Lekker eten draagt bij aan een feeststemming. Door een tijdlang van
luxe af te zien is het contrast met Pasen extra groot en is het dubbel feest.
Ik hoop op een mooie tijd.
Reacties
Een reactie posten