Op een warme zaterdagmiddag wagen we ons vanuit suburbia
naar hartje Den Haag. Als we vanuit de parkeergarage op het Plein uitkomen,
belanden we midden in een legerdemonstratie. Ik moet even slikken: Grote geweren op rijdende wagens zijn vrij confronterend in ons straatbeeld. Ik zie de vette krantenkoppen al voor me: ‘Bloedbad na ongeluk legerdemonstratie’. Toch blijven we staan. Defensie heeft vast alles op z’n Nederlands goed gecontroleerd en
geregeld.
Twee Amerikaanse vrouwen buigen zich over de kinderwagen:
‘Oh, she is so cute! Look mom, how cute this baby is! She looks a lot like you!
Your kids are beautiful. You are very young to have three kids!’ Wauw! Ik vraag
me af of een Nederlander in staat is zoveel complimenten achter elkaar uit te
strooien. En misschien was het ‘Just making conversation’. Maar na drie
zwangerschappen sta ik toch iets minder graag voor de spiegel. So, thank you! You just made my day!
Onze kleuters kijken nieuwsgierig door de loop van een
machinegeweer. Ik heb daar gemengde gevoelens bij maar Sam ziet het als educatie.
De Amerikaanse dames duwen onze kinderen nog net niet opzij. Ze staan te
trappelen om ook een geweer ter hand ter hand te nemen. Hun enthousiasme is
ontwapenend, dat dan weer wel.
Reacties
Een reactie posten