Immanuel


Op zondagochtend zit ik met baby op de bank. Buiten valt de eerste sneeuw van het jaar. Baby krijgt een flesje terwijl ik via internet naar de kerkdienst luister. Het eerste lied klinkt. Jammer dat ik niet in de kerk ben om het mee te zingen. Nog even getwijfeld een flesje mee te nemen om tijdens de dienst te geven maar dan zit je de rest van de dienst met een opper wakkere en wriemelende baby op schoot. Het was mij te ingewikkeld. Dan maar thuis luisteren. Je kunt je thuis goed concentreren maar mist de warmte van de kerkdienst en het voelt bijna alsof je daarmee ook buiten de genade valt.

Ik kijk naar ons kleine meisje en voel tranen prikken van ontroering. Wat ben je lief, zó lief. Ze lacht naar me en maakt geluidjes. Haar stemmetje maakt me week. Ze is nog zo klein en kan onmogelijk bevatten hoeveel ik van haar houd. Ik ben diep dankbaar dat ze er is. Het is zo’n geschenk een baby te mogen koesteren. Ik kan soms niet geloven dat we echt drie kinderen hebben. Het voelt onverdiend rijk. Zoveel om van te genieten. Zoveel om van te houden.

De preek gaat over uitzien naar kerst. God met ons. Waar je ook bent, in welke omstandigheden je verkeert. God is met je. Hij weet ervan. Ik realiseer me ineens dat God precies zo naar mij kijkt als ik naar onze kleine baby kijk. Met intens diepe liefde. Ik kan het me bijna niet indenken. Of ik nu wel of niet naar de kerk had moeten gaan maakt daarvoor niet uit. Ik denk aan mensen in mijn omgeving waarvan ik weet dat ze op een moeilijk punt te zitten in hun leven. Geen idee welke kant ze op moeten gaan. Niet bij machte een situatie te veranderen en dat is hard in een wereld waarin je je eigen leven moet maken.

Waarom geeft God geen antwoorden of nieuw perspectief? Als dit bij jou zo is, weet dan dat God naar je kijkt zoals een moeder naar haar baby. Vol vertedering en met meer liefde dan je je kunt voorstellen. Hij weet heel goed wat je doormaakt. Hij kan het ook in een ogenblik veranderen. Vertrouw erop dat Hij geen steken laat vallen. Hij hoort elk geluidje dat je maakt. Je mag als een kind blijven opzien naar Hem en heel je leven in Zijn hand leggen.

Reacties