Scheiden


Hoe kan het dat stellen die een aantal jaren geleden vol enthousiasme elkaar trouw beloofden nu niet meer samen in een huis kunnen leven? Het doet me pijn die verhalen te horen. Ik begrijp het niet. Wat zegt dit over mijn eigen huwelijk? Ik geloof dat God ons geluk kan beschermen; dat we niet uitelkaar groeien als we allebei Gods leiding blijven zoeken en om Zijn Geest vragen. Dit is een boude uitspraak gezien de reacties: ‘Dat kun je niet zeggen! Je weet niet wat er op je pad komt’.
Die reacties doen me denken aan een Duitse fotografe waar ik 13 jaar geleden mee optrok in het noorden van Australië. Zij liet zich cynisch uit over het geloof in God. Vroeger geloofde ze trouw maar na alles wat ze had meegemaakt, kon ze niet meer geloven. Ik zei toen dat God me hoe dan ook zou vasthouden, wat ik ook mee zou maken omdat Hij dat beloofd had. Zij was zo’n tien jaar ouder dan ik en deed mijn geloof af als jeugdige naïviteit. Volgens haar kon ik niet zeggen dat ik altijd zou geloven. Ze zei dat ik eerst maar wat van het leven moest meemaken.  Haar geloof was toch ook oprecht geweest? Ik antwoordde dat ik daar niets over kon zeggen, dat ik niet wist wat voor plannen God nog met haar had en alleen voor mijzelf kon spreken.
Een huwelijk is net als het leven zelf niet te overzien. Dat realiseerde ik me terdege toen Sam en ik trouwplannen hadden. Het was een geloofsstap. Het vertrouwen dat God ons bij elkaar had gebracht en dat we samen verder mochten. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad en ben nog dagelijks dankbaar dat we getrouwd mogen zijn. Het huwelijk is zo kostbaar. Sam en ik zijn natuurlijk nog relatief kort getrouwd en op basis daarvan kun je zeggen dat ik geen recht van spreken heb. Misschien is dat zo. Ik denk alleen dat je de kracht van het geloof en de werking van de Heilige Geest onderschat als je dat zegt. Is het geloof niet het belangrijkste van alles? In Romeinen 4 staat: Abraham vertrouwde op God en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend. Ook Hebreeën 11 staat vol met geloofshelden waar we een voorbeeld aan mogen nemen.
Uit Hebreeën komt duidelijk naar voren dat dit geen garantie is voor een probleemloos leven. Ook geef ik met mijn schrijven geen enkel oordeel over stellen die uit elkaar gaan. Ik ken hun pijn niet en weet niet wat ze hebben meegemaakt. We leven in een wereld met genoeg valkuilen voor ons allemaal. Ik geloof ook dat als het mis gaat God nog steeds een vader wil zijn, dat Hij wil helen en troosten. Toch wil ik eraan vasthouden dat wat God samengevoegd heeft, ook echt samengevoegd is en iedereen aanmoedigen Gods leiding zoeken, te vragen om Zijn Geest en bescherming. Hij geeft als je vraagt.


Reacties