Kind van onze tijd (II)

Ze stond naast me bij de kassa van een supermarkt in een Australische voorstad. Een vrouw met een baby op haar arm. Het kindje oogde zo klein. De vrouw vangt mijn blik. She’s eight days old. Such a good girl too. Een pasgeboren baby zie je niet zo vaak. Je moet al familie of vrienden hebben die net een baby hebben gekregen, anders kom je ze niet tegen. Baby’s groeien op achter de beschermende muren van hun huis.

De baby oogde teer zo los op de arm in de koele supermarkt. Buiten was het warm maar in de winkel stond de airconditioning aan. Waarom moest deze kraamvrouw er in die warmte met haar baby op uit? Was er niemand die een paar boodschappen voor haar kon halen? Had ze geen kinderwagen? De vrouw had ingevallen wangen en piekerig haar. Wie zorgde er voor haar nu ze net bevallen was? Was er iemand lief voor haar? Kon zij wel voor haar kleine meisje zorgen?

Af en toe denk ik weer aan deze vrouw. Zoals laatst toen ik met een vriendin had afgesproken om een museum te bezoeken. Dat bezoekje ging niet door omdat de band van de kinderwagen lek was. (Kan die lek gaan dan? Hoe plak je zo'n ding?) Ineens was duidelijk hoe belangrijk de kinderwagen is want zonder baby’s koets ben ik weinig mobiel. Op zo’n moment komt deze vrouw weer in beeld, dan vraag ik me af hoe het met haar en haar kleine meisje  gaat. Ik bid dat ze veilig zijn.