‘Ga nu eens na wat de reden van je gewichtstoename is’. Ik
zucht eens diep voor ik van mijn WII balance board afstap. Vorig jaar heeft Sam
mij een WII fit gegeven voor mijn verjaardag. Sindsdien begin ik de dag
regelmatig met een aantal rek- en strekoefeningen. Een lekker begin van de dag. En passant meet het apparaat
ook je gewicht en worden je vorderingen keurig in een grafiek geplaatst.
De laatste weken bespeurt het apparaat echter een stijgende
lijn. Na de vraag hoe het komt dat mijn gewicht toegenomen is, krijg ik een
lijstje met mogelijkheden: 'Late night snack’, ‘ate too much’, ‘not enough
sleep’, ‘not enough excersise’. Een hele lijst aan mogelijkheden maar
zwangerschap staat er niet bij. Ik klik op ‘I don’t know’, hopend dat de zaak
daarmee afgedaan is. Niets is minder waar. Er volgt een heel verhaal over
sluipende dikmakers en het belang die voor jezelf in kaart te brengen. Oefeningen
doen op de WII fit is een stuk minder leuk nu ik zwanger ben.
Daarom heb ik me vorige week gemeld bij het plaatselijke
zwembad voor zwangerschapszwemmen. Het zijn instuiflessen dus je kunt meedoen
wanneer je wilt. Bij de kassa wijst iemand me op juf Anke, zij zal de les
verzorgen. Juf Anke? Ik ben ineens weer een meisje van zeven op weg naar mijn
A-diploma. Dit gevoel neemt niet af als de les begint. Om 19.30 verzamelen alle
bolle buikjes zich bij de juf. ‘Ga eerst maar twee baantjes op je buik en
twee baantjes op je rug zwemmen’. Oh ja, zo ging dat.
De rest van de les mogen
we veelkleurige rubberen speelattributen gebruiken. Ik vraag me maar niet af
hoe dat eruit ziet voor de overige zwembadbezoekers. Als je zwanger bent heb je
gewoon een excuus, net als op de WII.
Reacties
Een reactie posten