Als het nog nèt geen voorjaar is

Wat is het buiten licht en wat geniet iedereen zichtbaar van de zonnestralen. Toen ik gisteren op mijn werk aankwam groetten de receptionistes me tweestemmig met een luid goedemorgen. Ze troonden achter hun balie heerlijk in het zonnetje. Ongetwijfeld de reden voor hun vrolijke uitroep.

Ik ben nogal vatbaar voor de voorjaarskriebels. Zodra de eerste zonnestralen zich aandienen, ruik ik het voorjaar en wil ik naar buiten. Soms blijkt het dan nog niet zo voorjaarsachtig te zijn als ik dacht. Vorige week was ik een paar dagen vrij en in een opwelling besloot ik van Den Helder naar Den Haag te fietsen. Lekker de Nederlandse kust verkennen. Volgens de weerberichten zou het nagenoeg droog zijn dus de kaarten kwamen op tafel.

’s Ochtends vroeg stapte ik op de fiets naar het station om de trein naar Den Helder te nemen. Brr.. toch wel wat fris! Ik had het leuke plan om eerst naar de haven te fietsen zodat ik de LF1 route (van Den Helder naar Sluis) helemaal bij het begin kon starten. Dat was buiten de wind gerekend. Ik heb een stukje richting noorden gereden maar het was zo grijs en zo snijdend koud dat ik de stad tegen elke prijs wilde verlaten. Niet rondkijken; zeker niet winkelen; alles om in de luwte te komen. Bij het eerste bordje richting Callantsoog, heb ik rechtsomkeert gemaakt.

Binnen tien minuten had ik me lekker warm gefietst. Het was grijs maar dat had ook wel iets. Hoog zeilde ik door de duinen met de wind in de rug. Niets kon me stoppen. Maar na drie kwartier begon ik mijn tenen te voelen en na een uur was ik echt koud. Ik droeg geen warme kleding. Als je lijdt aan voorjaarskriebels denk je nu eenmaal eerder aan rokjes dan aan thermosokken. Ergens tussen de schuimende donkere zee en een grijze dijk, in de wijde omtrek geen levende ziel te bekennen, drong het tot me door: Het is winter, het lìjkt zelfs niet op voorjaar. Het is koud. Waarom ben ik hier?

De fietstocht was overigens prachtig. Door het weer, had het landschap iets ruigs en on-Nederlands. Dat neemt niet weg dat ik behoorlijk verkleumd in Bergen aankwam en besloot het daar de eerste dag bij te laten. De volgende dag heb ik warmere kleren gekocht en dat hielp. De derde dag werd het zonnig en dat maakte alle verschil. Die dag was ik het warmst gekleed. (Na twee dagen kou, nam ik geen risico meer) Overal doken opeens wielrenners op. Mooiweerfietsers. De route is een absolute aanrader. Ik kwam heerlijk verfrist thuis. Deze dagen heb ik vast meegenomen.