Wanneer je een spijkerbroek draagt met leuke hakschoentjes, voel je je zelfverzekerd. Als je een mooie jurk draagt met knellende schoenen, voel je je miserabel. Daarom heb ik besloten niet te beknibbelen op mijn schoenen. Ik heb mijn jurk al uitgekozen maar verder nog niets. Geen schoenen, geen lingerie, geen accessoires. Aangezien de zaak waar ik mijn jurk heb gekocht niet in de buurt is, heb ik voor de accessoires een afspraak gemaakt bij een gerenommeerde bruidszaak in Den Haag. Bij het maken van de afspraak heb ik vermeld dat het ging om het uitkiezen van schoenen. So far so good.
Bij binnenkomst werd ik uitgenodigd te gaan zitten. “Een kopje koffie of een kopje thee?” De verkoopster liep naar de keuken om thee te zetten. Ze keerde echter op haar schreden terug. “Ik zie dat u kwam voor het passen van schoenen”. Dit beaamde ik. “Dan lopen we meteen deze kant op.” Van een kopje thee was geen sprake meer. Nu begrijp ik dat ze iemand die schoenen komt passen geen uitgebreide theesessie aanbieden. Maar als je iemand al thee hebt aangeboden, is het toch wat onbeleefd te besluiten dat de klant de thee uiteindelijk niet waard is. Ik voelde een kriebellach in me opborrelen en begon me wat ongemakkelijk te voelen.
Ik heb een aantal schoenen gepast. Twee zaten heerlijk maar ze waren prijzig. Ik wilde er nog even over nadenken. Prima. Ze bood me meteen mijn jas aan en wilde me naar buiten bonjouren. Ik stelde een vraag over de accessoires in de winkel. “Ja, ze zijn mooi”, kreeg ik als antwoord. Ik zei nog iets over lingerie. Ze zei: “Als je terug komt om je schoenen te kopen, kunnen we ook kijken naar lingerie en naar accessoires”. Ik was eigenlijk te verbouwereerd om een tegenaanbod te doen. Toen ik buiten stond, wist ik dat ik niet terug zou komen. Ja, ik wil de schoenen hebben, maar wel ergens waar je normaal behandeld wordt. Toen ik de winkel binnen kwam was ik bereid mijn outfit compleet te maken. Ik vind het fijn om dingen te kunnen afstrepen. Die dag had ik tijd. Het was rustig in de zaak. Blijkbaar ben je echter voor de bruidswinkel totaal niet interessant als je geen jurk koopt. Verdienen ze in een bruidszaak niet op accessoires? Het gaat niet om kleine bedragen.
Ik begrijp best dat de concurrentie in de huwelijksbranche moordend is. Misschien zijn de marges klein, dat weet ik niet. Maar als verkoper hoor je toch te weten dat het altijd loont om hoffelijk te zijn? Klanten prikken feilloos door een flinterdun maskertje van nepvriendelijkheid heen. Complimenteus zolang er aan je te verdienen valt. Maar als er weinig te halen is, valt het masker van beleefdheid wel heel snel aan gruzelementen. Ik hou daar een kater aan over. Blijkbaar zijn ze zich niet bewust van het sneeuwbaleffect van het schofferen van een klant. Deze zaak zal ik niemand aanraden. Maar waar haal ik nu mijn accessoires?
Bij binnenkomst werd ik uitgenodigd te gaan zitten. “Een kopje koffie of een kopje thee?” De verkoopster liep naar de keuken om thee te zetten. Ze keerde echter op haar schreden terug. “Ik zie dat u kwam voor het passen van schoenen”. Dit beaamde ik. “Dan lopen we meteen deze kant op.” Van een kopje thee was geen sprake meer. Nu begrijp ik dat ze iemand die schoenen komt passen geen uitgebreide theesessie aanbieden. Maar als je iemand al thee hebt aangeboden, is het toch wat onbeleefd te besluiten dat de klant de thee uiteindelijk niet waard is. Ik voelde een kriebellach in me opborrelen en begon me wat ongemakkelijk te voelen.
Ik heb een aantal schoenen gepast. Twee zaten heerlijk maar ze waren prijzig. Ik wilde er nog even over nadenken. Prima. Ze bood me meteen mijn jas aan en wilde me naar buiten bonjouren. Ik stelde een vraag over de accessoires in de winkel. “Ja, ze zijn mooi”, kreeg ik als antwoord. Ik zei nog iets over lingerie. Ze zei: “Als je terug komt om je schoenen te kopen, kunnen we ook kijken naar lingerie en naar accessoires”. Ik was eigenlijk te verbouwereerd om een tegenaanbod te doen. Toen ik buiten stond, wist ik dat ik niet terug zou komen. Ja, ik wil de schoenen hebben, maar wel ergens waar je normaal behandeld wordt. Toen ik de winkel binnen kwam was ik bereid mijn outfit compleet te maken. Ik vind het fijn om dingen te kunnen afstrepen. Die dag had ik tijd. Het was rustig in de zaak. Blijkbaar ben je echter voor de bruidswinkel totaal niet interessant als je geen jurk koopt. Verdienen ze in een bruidszaak niet op accessoires? Het gaat niet om kleine bedragen.
Ik begrijp best dat de concurrentie in de huwelijksbranche moordend is. Misschien zijn de marges klein, dat weet ik niet. Maar als verkoper hoor je toch te weten dat het altijd loont om hoffelijk te zijn? Klanten prikken feilloos door een flinterdun maskertje van nepvriendelijkheid heen. Complimenteus zolang er aan je te verdienen valt. Maar als er weinig te halen is, valt het masker van beleefdheid wel heel snel aan gruzelementen. Ik hou daar een kater aan over. Blijkbaar zijn ze zich niet bewust van het sneeuwbaleffect van het schofferen van een klant. Deze zaak zal ik niemand aanraden. Maar waar haal ik nu mijn accessoires?
Reacties
Een reactie posten