Het was perfect. Hij heeft zelfs een paar weken van te voren mijn vader officieel om mijn hand gevraagd! Ik wist van dit alles niets. Ik vind het super dat hij mijn vader heeft gevraagd. Niemand had het gemist als hij dat niet had gedaan. Maar het voegt zoveel toe dat hij het wel heeft gedaan. Ik weet zeker dat mijn ouders enorm veel voorpret hebben gehad over de gedachte iets te weten dat ik nog niet wist.
Vanuit Engeland hebben we beide ouders gebeld. Ze reageerden zo enthousiast. Het is hartverwarmend te merken dat je andere mensen blij maakt met iets waarover je zelf intens blij bent. Het voelt alsof we het eerste stel zijn dat ooit verloofd is. Ja, dat is best pretentieus gezien de realiteit. Toch voelt het alsof niemand ooit zo gelukkig is geweest. Afgelopen weekend was er allemaal visite, allemaal aandacht, lieve woorden, kaarten, bloemen en cadeaus. Ontroerend. Het is al zo bijzonder verloofd te zijn. Dan ook nog al die andere mooie dingen erbij. Het is bijna te veel.
Ergens ook wel raar. Iemand die gaat trouwen heeft al het geluk van een levenspartner en wordt ook nog eens in het zonnetje gezet. Iedereen is blij voor je en leeft met je mee. Niet helemaal eerlijk tegenover mensen die dat niet hebben. Ok, ik geloof dat ik nu al zo iemand word die alle andere mensen precies het zelfde geluk toewens terwijl ik het voorheen helemaal niet prettig vond als mensen zo praatten.
Overigens geniet ik er enorm van. Het voelt onverwacht, onverdiend, overdadig. Met het aanzoek is de deur open gegaan naar allerlei andere mooie dingen. Het is een tijd van verwachting en we gaan ervan genieten!
Reacties
Een reactie posten