Kleine prins



‘Ik wil niet naar zwemles. Ik vind het zó saai!’ Jongetje heeft er gewoon geen zin in vanmorgen. Dat verbaast me want tot nu toe was hij altijd enthousiast. Op de fiets naar het zwembad is hij echt in mineur. Ik vind het vervelend voor hem. Wat is er aan de hand? Hij herhaalt dat het super saai is en dat hij er zàt van is steeds weer dezelfde oefeningen te doen. 

Als jongetje in het water ligt, vraag ik aan Chef Badjes wat er nog geleerd moet worden voor het volgende badje in beeld komt. De man bladert in zijn map en concludeert: Alles. Alles? Hij moet de beenslag nog onder controle krijgen op de buik en op de rug. Ok, dan weet ik wat ik tegen ons jongetje kan zeggen op de terugweg. Ik loop naar de wachtruimte. Jongetje lijkt lekker bezig. Op enig moment geeft de badjuf hem een high five en duikt hij onder de ketting door naar het derde badje. Oefening Duik Onder De Ketting Door? Nee, hij blijft in het derde badje en ik zie zijn gezicht. Oh triomf!

Op de terugweg is er van mineur geen sprake meer. ‘En de meneer zei dat je alles nog moest leren in badje twee!’, lach ik. ‘Nou dan wist de meneer het niet zo goed!’ toetert jongetje. Maar mensen weten niet alles en een foutje maken kan!’ reageert hij wijs. ‘Ik kan niet wachten om het aan papa te vertellen! Fiets je wel een beetje door mama!’ Er waait een stevige tegenwind dus ik ben me al aardig in het zweet aan het werken. ‘Weet je wat óók knap is mama? Als je een houtje op je duim kunt balanceren’. ‘Ja, dat is knap. Kun jij dat?’ ‘Nee maar je kunt ook een vuist maken en er dan een houtje op balanceren. Dat is ook nog wel knap maar het is geen goochelen. Fiets je wel door mama?’ Aldus Prins Heerlijk achterop de fiets. Volgende week mag hij zelf trappen.

Reacties